De impact van zuurstoftekort bij pasgeborenen
Als baby’s bij de geboorte niet genoeg zuurstof krijgen, kan dit levenslange hersenschade veroorzaken. Dr. Reint Jellema en zijn team aan het MosaKids Kinderziekenhuis van het Maastricht UMC+ werken aan een onderzoek om deze schade te verminderen en baby’s een betere start te geven.
Huidige behandelingen: waarom ze niet genoeg helpen
Op dit moment worden baby’s met zuurstoftekort behandeld met lichaamskoeling. Dit helpt om verdere schade te voorkomen, maar het is niet perfect. Ongeveer de helft van deze baby’s heeft nog steeds blijvende problemen zoals motorische problemen of cognitieve beperkingen.
Nieuwe hoop: stamceltherapie gecombineerd met koeling
Dr. Jellema en zijn team willen onderzoeken of ze stamceltherapie kunnen combineren met koeling om de resultaten te verbeteren. Eerdere studies hebben aangetoond dat stamceltherapie positieve effecten kan hebben op hersenontwikkeling na zuurstoftekort bij de geboorte.
Cellen in nood: hoe behandeling werkt
Als hersencellen te weinig zuurstof krijgen, raken ze in nood. Dit leidt tot schadelijke stoffen in de hersenen. Koeltherapie vertraagt de stofwisseling van deze cellen en voorkomt verdere schade. Stamceltherapie kan de overdreven ontstekingsreactie van het lichaam remmen, waardoor de hersenen worden beschermd.
Het belang van teamwork in onderzoek
Dr. Jellema werkt samen met onderzoekers in het UMC Utrecht om deze behandelingen te verbeteren. Door te onderzoeken hoe koeling en stamceltherapie samen kunnen worden toegepast, hopen ze betere resultaten te behalen voor baby’s met hersenschade.
Financiering en steun
Het onderzoek wordt mogelijk gemaakt door subsidies van de Hersenstichting, het Maastricht UMC+, en het Center of Integrative Neuroscience, evenals steun van patiëntenverenigingen en andere fondsen.
Dit artikel is gebaseerd op informatie verstrekt door het MosaKids Kinderziekenhuis van het Maastricht UMC+.
Dit onderzoek biedt hoop voor de toekomst van baby’s die hersenschade hebben opgelopen bij de geboorte. Met de voortdurende inzet van onderzoekers en steun vanuit verschillende hoeken, kunnen we de behandeling van deze kwetsbare groep verbeteren.
